przed nimi po ewentualnym ślubie, był wręcz niemożliwy do ogarnięcia. Jakaś część Milli była śmiertelnie przerażona. On przecież an43 451 mówił nie tylko o ślubie, ale także o dzieciach. Jak ona w ogóle zdołałaby...? - Małżeństwo nie byłoby mądrym ruchem - powiedziała. Odwrócił się i spojrzał na nią tymi ciemnymi, bezdennymi oczami. Wpatrując się w twarz Milli, czekał na jej dalsze słowa. - Naszymi problemami emocjonalnymi dałoby się chyba załadować kilka tirów. Ja chyba muszę zacząć chodzić na psychoterapię - zaśmiała się gorzko. - A ty jesteś płatnym mordercą. Jakie to daje perspektywy na przyszłość? Jeszcze nawet nie wiem, co chcę dalej robić. Czy trzymać się Poszukiwaczy, czy może zostać nauczycielką, co dawno już chciałam zrobić. Chciałabym i teraz, ale... jak? Jestem dobra w odnajdywaniu ludzi. Tylko czuję... takie zmęczenie i... - Strach. http://www.okulistarastenska.pl przemytem ludzi przez granicę. - Kojot. - Nie sądzę. On... chyba nie robi tego osobiście. Zawahała się na wspomnienie słów Briana: tych czterech przenosiło z bagażnika do bagażnika ludzkie ciało. - Prawdopodobnie jest także mordercą - dodała. - Czemu pytasz mnie o takie rzeczy? - odpowiedział pytaniem True, popijając wodę. Bo to właśnie ten sukinsyn porwał moje dziecko, pomyślała. Opanowała się, wbijając wzrok we własną szklankę. - Staram się podążać za każdym, kto może doprowadzić mnie do Justina - powiedziała wreszcie. - Myślisz, że Diaz był w to zamieszany?
najdzie nagła ochota na wizytę. Dzwoniła kilka razy na jego komórkę, bez powodzenia. Był niedostępny albo przebywał poza zasięgiem sieci. Nie aktywował poczty głosowej, więc nie mogła nawet się nagrać. Miała pełne ręce roboty Niestety, Poszukiwacze wciąż mieli co robić. Pojawił się nagle jakiś wysyp porwań, ucieczek, zaginięć. Poza Sprawdź zrobi w życiu. Coś zmieniało się w Milli. Nie mogła sobie teraz pozwolić na przeoczenie żadnego szczegółu, żadnej informacji mogącej pomóc odnaleźć dziecko - jej własne, i jakiekolwiek inne. Chciała sprawiedliwości. Chciała zemsty an43 193 -14- Susanna była tak zmęczona, że gdy wjechała do garażu, nie chciało jej się wychodzić z samochodu. Otworzyła drzwi auta i siedziała w ciszy, z zamkniętymi oczami, próbując zebrać siły. To była bardzo długa noc, a teraz Susanna miała przed sobą dwie godziny snu, pobudkę i wyjazd do szpitala. Potem czekała ją jeszcze praca we