niebieskie oczka i różowe usteczka. Był niemal jak dziecko z reklamy

może być sporym problemem. Ledwie pamiętała czasy, w których nie znała jeszcze ciała Diaza, kiedy nie wiedziała, jak to jest czuć go w sobie, trzymać w ramionach, cieszyć się siłą jego spazmów rozkoszy Rano Milla należała już do niego. Otworzywszy oczy, ujrzała światło sączące się do wnętrza pokoju wokół krawędzi ciężkich zasłon. Diaz leżał za nią, obejmując Millę wpół, czuła jego ciepły oddech na karku. Było jej głupio. Należała do niego. I to w stopniu, w jakim nigdy nie należała do Davida. Zabolała ją ta świadomość. Wprawdzie do czasu porwania Justina ich małżeństwo było szczęśliwe, ale każde z nich wciąż należało wyłącznie do siebie. Jego oczywiście pochłaniała praca, a ona była nawet zadowolona z tego minimalnego dystansu, który zawsze istniał pomiędzy nimi. Dawał pewne poczucie autonomii, kontroli nad własnym życiem. Ale David był dobrze wychowanym, cywilizowanym człowiekiem, a Diaz... nie. On nie pozwolił jej zachować nawet odrobiny dystansu. Wiedziała doskonale, że oddała się drapieżnikowi. Niebezpiecznemu i nieprzewidywalnemu, a jednak to właśnie w jego ramionach czuła się najbezpieczniej na świecie. Wykorzystał ją, ale http://www.hale-magazynowe.info.pl/media/ jak głaz, nie wykazując żadnej aktywności. Z rozdrażnieniem cisnęła słuchawką i wrzuciła zepsutą komórkę do torebki. Rano od razu odda ją do naprawy Może da się wypożyczyć jakiś aparat zastępczy Jeżeli nie, to po prostu kupi sobie nowy Nie mogła znieść świadomości, że Diaz być może próbował się dodzwonić i nie udało mu się przez tę głupią komórkę. Czy miał numer jej telefonu domowego? Nie pamiętała, ale raczej nie. Jeżeli jednak naprawdę musiałby się skontaktować, to pewnie zatelefonowałby do biura Poszukiwaczy i tam zostawił wiadomość dla Milli. Albo zadzwoniłby na informację i w ten sposób zdobył jej numer domowy Gdzie on, u diabła, był? Telefon stacjonarny zadzwonił nagle i Milla aż podskoczyła.

an43 218 - Ja też jestem matką, senora - wzruszyła ramionami Lola. -1 to biedną. Musiałam czymś nakarmić swoje maluchy Kłamała w żywe oczy Biorąc pod uwagę jej wiek, dziesięć lat Sprawdź pobliskiego fast foodu. Nie minęło pięć minut, a byli już z powrotem w trasie, dzierżąc w dłoniach pokaźne hamburgery. - Pojedziemy najszybciej, jak się da - powiedział Diaz - ale i tak ostatni odcinek będziemy musieli pokonać piechotą. Ten facet jest maniakiem survivalu, nieźle się zabezpieczył przed niepożądanymi gośćmi. - Będzie do nas strzelał? - spytała Milla zaniepokojona. an43 270 - Teoretycznie możliwe, ale o ile wiem, on raczej nie jest groźny. Tylko lekko stuknięty. Lepsze to niż „zupełnie stuknięty". Z drugiej strony, amator