- Widnieje tu data: dziewiąty maja, tysiąc osiemset czternaście, czyli tydzień po pojawieniu się Chenerre'a w Anglii. A twój brat nigdy nie był na żadnym pikniku z kobietą o nazwisku Hampstead. - To śmieszne... - Jest jeszcze pięć listów, w których, jeśli czyta się je uważnie, można znaleźć odniesienia do wydarzeń we Francji i innych miejscach Europy, kiedy to Anglii nieoczekiwanie sprzyjało szczęście. Rozumiem konieczność zachowania dyskrecji, lecz, proszę, nie traktuj mnie jak idiotkę. Sinclair wyglądał przez okno, ale nie podziwiał rozciągającego się przed nim widoku. - Skąd masz te listy? - Od Augusty. Odwrócił się gwałtownie. - Co takiego? - Dala mi również rysunki twojego brata. - Położyła sobie na kolanach duże i płaskie drewniane pudło. - Chodź, zobacz. http://www.emedycyna-estetyczna.com.pl było bicie jego tętna? Jakby popychany przez kogoś innego, wyciągnął rękę i delikatnie przesunął palcami po policzku Amy. Tak jak myślał - ma skórę gładziutką jak aksamit. To dotknięcie poruszyło ją. Jej oczy błysnęły. Najpierw pojawiło się w nich zaskoczenie, a potem coś więcej. Jest nim zainteresowana. Nie ma wątpliwości. Chciał się uśmiechnąć, ale nie zrobił tego. Nie mógł. Był zbyt poruszony tym, co działo się między nimi. Co między nimi pulsowało, zdumiewając i szokując.
kieliszka. Atmosfera gęstniała. - To co, zaczynamy? - Nie czekając na odpowiedź, położyła słownik i odstawiła kieliszek. Sięgnęła po list. Przebiegła wzrokiem tekst, po czym wskazała na nagłówek. Sprawdź mi się ślinić i wygadywać głupoty? - Wcale się nie ślinisz. - Cóż, zasłużyłem sobie na przyganę. Roześmiała się. - W porządku. Moją ulubioną rozrywką jest paplanie z przyjaciółmi... - Raptem spochmurniała. - Jestem ci winien przeprosiny. Zrobiłem podejrzanych ze wszystkich twoich znajomych. - To nie twoja wina. Niektórzy z nich... tak naprawdę nie byli moimi przyjaciółmi. Lepiej się tego dowiedzieć wcześniej niż za późno. Jej wspaniałomyślność sprawiła, że Sinclair poczuł się jak ostatni drań.