że ma jakieś dobre, nieznane jej informacje. – Bo to po prostu niemiałoby to sensu. – Uśmiechnął się do niej. – Przecież sama wybrała zamkniętą adopcję i nic o nas nie wie, a już na pewno nie zna naszego nazwiska i adresu. Poza tym gdyby chciała odzyskać dziecko, zaczęłaby od Citywide. Zadzwoniłaby do Ellen i wynajęła prawnika. Nie łamałaby prawa, zakradając się do naszego domu. Miał rację. Wiedziała, że tak jest. Dlaczego jednak wciąż czuła niepokój? – Więc gdzie jest zdjęcie? Zaśmiał się i machnął ręką. – Sprzątaczka stłukła szybkę, więc je wyrzuciła... Gdzieś się zawieruszyło... – Ale ja widziałam je dziś rano! – Mogłaś się pomylić. Już otworzyła usta, żeby zaprotestować, ale Richard położył na nich palec. – Niedługo cała sprawa pewnie się wyjaśni – dodał pewnym głosem. – A jeśli nie? – Zrobimy sobie inne – odparł z rozbawieniem. – Albo spróbujemy znaleźć negatyw. – Bardzo zabawne. – Oparła się czołem o jego pierś, a potem znów spojrzała w górę. – Wiesz, kiedy poczułam, że ktoś mnie obserwuje, to http://www.dobrabudowa.edu.pl/media/ i rzucił go na krzesło. - Chłopcy w łóżkach? Zaskoczona w połowie oddechu, Malinda z trudem wyjąkała potwierdzenie. Jack, przyglądający się modelowi wulkanu, nawet tego nie zauważył. JEDNA DLA PIĘCIU 99 - Cholera, zupełnie o tym zapomniałem. - Wściekły stuknął się w czoło. - Dobra robota. Pomagałaś mu? - Tak, ale większość zrobił sam. Budowa jest w porządku, ale nie wychodziła nam erupcja. - Proszek do pieczenia i ocet. - Jack wyjął umieszczony w stożku pojemnik. - Szkoda, że nie było cię wcześniej. Przydałyby się
z drewna dla niej i dla jej braci. To były ich zabawki. Na inne nie było rodziny stać. Proste przyjemności prostego życia - tak zawsze powtarzał jej dziadek. Na myśl o nim od razu poprawił się jej nastrój. Odetchnęła głęboko chłodnym, morskim powietrzem. Świeciło słońce, było nadal ciepło. Myślała o tym, że tę wyspę często Sprawdź Dzielnicy i w ogóle w całym mieście, utrzymanym w stylu dawnego Południa. Kiedy wszedł do hotelu, uderzyły go chłód i cisza. Na zewnątrz panował zwykły dla tej pory dnia rozgwar. Niektórzy kończyli pracę i wracali do domu, inni szli się zabawić albo zrobić zakupy. Luke przeciął obszerny hol z wielkimi kryształowymi żyrandolami i podszedł do recepcji. Helena zaaranżowała kolację w ,,Commander’s Palace’’ z lokalnym przedstawicielem handlowym wydawnictwa, a także miejscowym hurtownikiem. Miała tylko zostawić informację z potwierdzeniem miejsca i godziny. Spojrzał na zegarek. Przy odrobinie szczęścia zdąży się wykąpać, przebrać i zostaną mu jeszcze dwie godziny na pracę. Stanął przy kontuarze. Recepcjonistka, kobieta o egzotycznej urodzie