oczywistym horrorem, tkwi coś zagadkowego. Ta myśl chodziła jej po głowie przez całe popołudnie, choć nie miała pojęcia, co to takiego. Dane zapukał delikatnie. - Zabieram na dół dziennik, żeby go przeczytać, dobrze? - Tak, oczywiście. - Jak się czujesz? - zapytał. - W porządku. Teraz przynajmniej wiemy. - Przynajmniej wiemy - powtórzył po chwili milczenia. Odszedł. Kelsey leżała w wannie, aż wystygła woda. Wtedy wyszła, znalazła w torbie czystą bieliznę i nałożyła ją, na to koszulkę Dane'a, która sięgała jej do połowy uda i z powodzeniem mogła zastąpić koszulę nocną. Położyła się. Chciała zasnąć, lecz uporczywie powracający obraz twarzy przyjaciółki nie pozwalał na to. 348 Usiadła. Dane zabrał dziennik, zostawił jednak http://www.dobra-ortopedia.info.pl/media/ - Powiedziałam, że muszę iść. Pchnęła go mocno, aż upadł, ale nie przestał się przy tym uśmiechać. Cóż, najwyraźniej jednak zdołała mu zrobić przyjemność tej nocy. Odwróciła się i wbiegła na schody. Nancy zaczęło się robić nieswojo. RS 44 Co innego trochę poudawać wyzwoloną seksualnie, a co innego czuć się złapaną w pułapkę. Usiadła na sofie z tyłu sali kinowej razem z delikatną, kruchą blondynką w swoim wieku, która wzięła ją za rękę i już nie puszczała, przy czym ta szczuplutka dłoń wydawała się silna jak ze stali. Najpierw rozmawiały niezobowiązująco o zwiedzaniu i podziwianiu krajobrazów, o tym, że Amerykanie podróżują najchętniej ze
zawalonego papierami biurka. - Nie, nie bój się. Chyba wczoraj odwiedziła cię moja znajoma. Od jakiegoś czasu nie widziano naszej przyjaciółki. Gary skinął głową. Odchylił się na bujanym fotelu, podkładając pod głowę splecione dłonie. Sprawdź tych kilka sekund przesądziło sprawę i Mary zginęła. Jessica czuła, że zawiodła, dlatego nie miała sumienia prosić nikogo o pomoc tej nocy, gdyż nie chciała, żeby znowu ktoś przypłacił życiem jej pomyłkę. Tym razem jednak sytuacja była groźniejsza, gdyż Władca zapewne jej oczekiwał; Zacisnęła zęby. Niezależnie od tego, co się miało stać, musiała wierzyć w samą siebie, a przede wszystkim musiała wierzyć w słuszność tego, co robiła. Najważniejsze, że stała po stronie dobra. Uśmiechnęła się. - To nie rozpocznie się tutaj - odparła, próbując zarzucić przynętę i nakłonić rozmówcę do zdradzenia tego, co wiedział. Nie miała pojęcia, co zaplanował Władca. Na pewno wybrał na ucztę jakieś miejsce bardziej oddalone od miasta, świateł i policji, ten cmentarz wcale nie był taki